Ağustos toparlandı gitti işte. Deniz, rüzgar, sessizlik, beyaz kumlar ve tüm bunların insanın ruhuna zerk ettigi muazzam dinginlik. Haziran başlarken bu yaza çok inanıyorum demiştim. Ne kadar haklıymışım. Tuzlu saçlarım, güneşe kavuşmuş tenim ve yüzüme vurmuş muzip neşeden besbelli haklılığım. İyi ki inanmışım. Hayatta ısrarla savunduğum fikirlerin en başında, huzurlu yaşamak, kendi istediğim tempoda çalışmak […]
Sakin bir köşede kitabım ve kahvem ile ruhumu gezdiren zamanlar yaratıyorum. Kendim için, kendime iyi gelmek için bazen de sadece canım öyle istediği için… Böyle anlarda yani tüm kaostan, tüm insanlardan, tüm olaylardan hatta duygularımdan bile sıyrıldığım anlarda şunu söylüyorum: “Hayat, tüm duyguları yaşayacak kadar uzun olabilir ama aynı zamanda, sürekli her şeyi göğüslemek için […]
Sevmek ve sevilmek. Sevmeyi bilmek ya da gerekiyorsa Erich Fromm’un da dediği gibi bir sanat dalını öğrenir gibi öğrenmek. Bir de tabi sevmekle yetinmeyip bunu gösterebilmek. Bunlar ne kadar detaylı, ne kadar inci oyası gibi konularmış meğer. Sevmekle yetinmemek, o sevgiyi zarifçe büyütmek, özenle yeşertmek için çalışmak ne kadar elzemmiş. Bir insanı sevmek bir yana, […]
Kendimi, kontrollü eylemsizlik planımı, iç sesimi, bir de kitaplarımı alıp geldim buraya.Bazen çok doğru kararlar alıyorum. Şehirleri seviyorum; güneş güzel battığı için severim örneğin bir şehri, yemek kültürü damağıma hitap eder. Sokaklarının bir dokusu vardır. İçinde bakınarak gezinmekten keyif alırım, mimarisi güzel olanı gözüme hitap ettiği için, tarihiyle ruhum şahlanır. Bazılarında bu yüzden de sevdiğim […]
Bir peri masalında yaşıyor gibi hissettiren şehir Roma. Ortaçağ kasabalarına en çok yakışan gri, puslu bir havada hafif yağmurlu bir güne uyandım. Via Dei Coronari isimli bir caddede 18. yüzyıldan kalma bir evde kalıyorum. Saat sabah 8’i henüz bulmamıştı. Pencereyi araladım ve bana en yakın kahve dükkanının nerede olduğunu kestirmeye çalıştım. Uzun zamandır beklediğim taze […]
Her kavram yaşadıkça oturuyor insanın zihninde, gerçekten yaşayınca öğretiyor kendini. Bir şey olmak isteyip olamamak korkunç bir his! Yapmak isteyip yapamamak, gitmek isteyip gidememek, kalmak isteyip kalacak tek bir sebep bulamamak! Zaman, yapamadığımız, olamadığımız, gidemediğimiz, kalamadığımız o anlarda birikir ve donar kalır sanki, ilerlemek isteyip ilerleyemeyiz kim bilir. Yakın geçmiş de bir gece, hayatımda çok […]
Havanın güzel ve balkon kapısının açık olduğu bir sabah, bir yandan mutfakta kahvemi hazırlayıp bir yandan da müziğimi dinlerken ani gelen bir ağrı ile olduğum yere kıvrılıyorum. Kendime acı eşiğimin yüksek olmasına rağmen, bu hissettiğim ağrının normal olmadığını hayırlatıyorum. Nefes almamı dahi zorlaştıran bu ağrı ile o dakikalar da ne yapacağımı bilemiyorum. Sonra toparlanıyorum. Kalbim […]
Yeni yılın ertesi günü mucize olmayacağını bilsek de yeni yıla girerken yeni kararlar alıyor, niyetlerimizi belirliyor, hedefler koyuyoruz. Özünde kendimizden bir rica da bulunuyoruz aslında. Doğru şekilde alınan kararların hayatımıza çok yapıcı yönleri var. Yeni yılın gelişi ile geriye dönüp baktığımız da geçen yılı gözden geçirmek ve düşünmek için güzel bi fırsat. Neler öğrendim, neleri […]
Yılın ilk günü hayallerle, son günü gerçeklerle baş başa olacağımız şu son günlerde 2023’ü uğurlamanın şenliği var içimde. Olmam gerekenlerin önceden belirli olduğunu düşündüğüm hayatta; çevresel faktörlere göre belirlenmiş genel doğrular vardı. Herkes için kabul görülen doğrular. Şimdi bir şey, herkes için doğru! Benim için yanlış olabilir; benim için doğru olan şeyler de belki herkesin […]
“İncelik yorgunluğu” diye bir şey var. Her şeye en derin, en anlamlı, en zarif, en empatik bakma çabası bazı anlar geliyor ki gönlünü yoruyor insanın. Bu düşüncelerimden sebep; Düşüme uzanan uzun ve kısa bir köprü hayal ediyorum ben de. Bir el, gizli ve büyülü bir geçit, kimsenin bilmediği güvenli bir yol. Sakin, huzurlu ve […]