Kalbinde kelebeklerin uçuştuğu, hafiflediğin, ayaklarının yere basmadığı, yüreğinin pır pır çarptığı içinde tarifi zor bir heyecanla ellerinin titrediği nadir anlar vardır insan hayatında; Böyle anlar geldiğinde, karşında beliren ‘Sen’ ile dünya bir anlığına yer değiştirir; Uzun zamandır bir yerlere sarıp sakladığın duyguların, aniden birinin çıkıp gelmesi ile gün ışığında belirir. Hiç tanımadığın bir insanın “anı” […]
Yazım Kıştan ilkbahara yürüyoruz. Bir şarkı fonda; adımlarımı hızlandırır gibi durmaksızın akan, daha çabuk denize ulaşsın diye sokaklar ve tam nakaratta bulayım diye kendimi bir şiir karşımda günlerdir. Denize bakan kalbimi çarptıran o his geldiğinde, aniden yazı özlüyorum bazen. Akşamüstü esintilerini, kavruk renkli gülümsemelerimi, güneşi, denizin mavisini ve bana hissettiklerini. Günledir gözümün önüne aynı sahneler […]
Gözlerimi kapattım. İki elimle göğüs kafesimi iki yana doğru sonuna kadar açtım. İçime dolan ve boşalan nefesimi ve kalbimi dinledim. Öylece açınca göğsümün ortasını, sanki başka türlü bir hava doldu içime, ben başka türlü rahatladım. Sonra sustuğumu farkettim. Kendime, başkalarına, hayata, çok iyi tanıdıklarıma ve hiç tanımadıklarıma. Kendi sessizliğimin içinde günlerce oturdum. Olan biten her […]
Uzun bir yolda yürürken durup şöyle bir arkaya bakmayı akıl ettiğimiz tek nokta gibi 31 Aralıklar. Arkamızda bıraktığımız yolda iyisi ve kötüsü ile her ne yaşadıysak yaşadık. Önümüzde uzun, güzel, umut dolu, henüz hiç ayak basılmamış bir yol var. Yeni yıl ruhunu çocukluğumdan beri hep çok sevmişimdir. Sabah uyandığımda, sanki dünün yarını değilmişcesine kendimi yenilenmiş […]
Yağmur sesinden başka tüm seslerin kısıldığı, üzerime bir hırka giyerek vücudumu, birkaç satırla ruhumu, kahveyle içimi ısıttığım saatlerimdeyim. Etraf sessizleşince birde üstüne yağmur yağınca gerçekliğin basitliği beliriyor bugün içimde. İstediğim anda kendi içime çekilebiliyorum; çünkü insanın çekilebileceği hiçbir yer kendi içinden daha dingin, daha erinçli olmadığını düşünüyorum. Bir insanın en yüce, en asil, en saf […]
Herkes değerleri için bedeller ödüyor. Kırk iki yaşımın baharında bir gerçek netleşiyor. Değerler bedellere yeterli geldikçe devam ediyor. İnsan tabiatı gereği hayatı sürdürülebilir kılmaya meyilli. Bir şekilde taşları oturtmaya, yolun sınırlarını çoğaltmaya, kendi hayat çizgimi belirginleştirip alan kılmaya meyillim. Her kırılmanın bir kararı, her kararın bir sabahı var. Araf ve eşik ve belirsizlik hiç sevmiyorum. […]
Bir söz vardır. “Çoğu zaman anlamak için değil cevap vermek için dinliyoruz” diye. Oysa ki zorlanmalarımızı paylaşırken cevaplara değil anlaşılmaya, duyulmaya, hissedilmeye, kalpten dinlenilmeye ihtiyaç duyarız. İki huyuma bölsen beni kendinden başka kimseye bölünmeyen bir kadın olurum. Ben hep aynı anda birkaç gezegende birden dönüyorum, bütün seslerim aynı şarkıyı söylüyor. Artık bütün rüyalarımı tek bir […]
Bugün 42 Hayatta kendimi birçok açıdan şanslı buluyorum ama bazı şanslarımı kendim var ettim, bunu da biliyorum. Geniş bir daire çizerek zaten başından beri olduğum kadına dönüşme fikri sonsuz rahatlatıyor beni. Bugün benim doğum günüm. Bir yaş daha gençleşmenin şerefine, içimde huzur ve yalınlık hâkim. Geçtiğimiz bir yıla neler sığdırdım, düşünmeden edemiyorum. Kendimi daha çok […]
Ağustos toparlandı gitti işte. Deniz, rüzgar, sessizlik, beyaz kumlar ve tüm bunların insanın ruhuna zerk ettigi muazzam dinginlik. Haziran başlarken bu yaza çok inanıyorum demiştim. Ne kadar haklıymışım. Tuzlu saçlarım, güneşe kavuşmuş tenim ve yüzüme vurmuş muzip neşeden besbelli haklılığım. İyi ki inanmışım. Hayatta ısrarla savunduğum fikirlerin en başında, huzurlu yaşamak, kendi istediğim tempoda çalışmak […]
Sakin bir köşede kitabım ve kahvem ile ruhumu gezdiren zamanlar yaratıyorum. Kendim için, kendime iyi gelmek için bazen de sadece canım öyle istediği için… Böyle anlarda yani tüm kaostan, tüm insanlardan, tüm olaylardan hatta duygularımdan bile sıyrıldığım anlarda şunu söylüyorum: “Hayat, tüm duyguları yaşayacak kadar uzun olabilir ama aynı zamanda, sürekli her şeyi göğüslemek için […]